Irving Kristol (neo-muhafazakârlığın babası) neo-muhafazakârın, liberal politikaların sonuçlarını gördükçe daha muhafazakâr hale gelen "gerçeklik tarafından soyulmuş bir liberali" tanımlamak için kullanılan bir terim olduğunu söylemiştir.

Kristol, yeni muhafazakârlığın diğer muhafazakârlık biçimlerinden farklı olan üç belirgin özelliğini tanımlamıştır.

Neo-muhafazakârlar, daha önceki muhafazakârların katı ve gerici muhafazakârlığı yerine liberal geçmişlerine dayanan ileriye dönük bir bakış açısına sahiptiler. Ayrıca sosyal liberal reformları eleştirmek yerine alternatif reformlar önererek daha olumlu bir duruş sergilediler. Felsefi kavramları ve ideolojileri ciddiye aldılar.

Daha fazlasını öğrenmek için okumaya devam edin.

Yeni muhafazakâr nedir?

Yeni Muhafazakarlar genellikle demokrasinin ilerlemesini savunurlar

Neo-muhafazakarlık (genellikle neocon olarak kısaltılır), 1960'larda Amerika Birleşik Devletleri'nde partilerinin dış politikasından memnun olmayan muhafazakar eğilimli Demokratlar arasında başlayan bir Amerikan siyasi hareketidir.

"Neo-muhafazakârlık" ya da "neo-muhafazakâr", Stalinist dostu Sol ile Amerikan muhafazakârlığı arasında geçiş yapanlara atıfta bulunur. Neo-muhafazakârlar genellikle demokrasinin ilerlemesini ve askeri güç kullanımını da içeren uluslararası ilişkilerde Amerikan ulusal çıkarlarının desteklenmesini savunurlar. Ayrıca komünizmi küçümsemeleri ile de bilinirler.siyasi radikalizm gibi.

Beyaz liberalleri ve Kuzeyli Yahudileri entegrasyon konusunda ikiyüzlülükle suçlayan Siyah Güç savunucuları, aynı zamanda onları İsrail-Filistin çatışmasında yerleşimci sömürgeciliği ve 1960'larda Marksist-Leninist siyasi ideolojiye önemli destek içeren "antikomünizmi" desteklemekle suçladılar.

Pek çok yeni muhafazakâr, Siyah Güç savunucuları tarafından sergilenen ve Yahudi karşıtı olduğuna inandıkları görüşlerden korkuyordu. Irving Kristol, siyaset bilimciler ve ekonomistlerin yer aldığı ve liberal devletteki hükümet politikalarının nasıl istenmeyen zararlara yol açtığını vurgulayan The Public Interest (1965-2005) dergisinin editörlüğünü yaptı.

İlk neo-muhafazakâr siyasi liderlerin çoğu, hem Nixon hem de Ford yönetimlerinin bir üyesi olan Daniel Patrick Moynihan ve Reagan yönetiminde ABD'nin Birleşmiş Milletler Büyükelçisi olarak görev yapan Jeane Kirkpatrick gibi memnuniyetsiz Demokrat entelektüeller ve siyasetçilerdi. Frank Meyer gibi birçok sol görüşlü akademisyen veJames Burnham, daha sonra dönemin muhafazakâr hareketine katıldı.

Bu konu hakkında daha fazla bilgi için bu videoya hızlıca göz atabilirsiniz.

Yeni muhafazakarlık hakkında kısa bir açıklama

Muhafazakârlık nedir?

Amerika Birleşik Devletleri'nde muhafazakarlık, Amerikan cumhuriyetçilik geleneklerine, klasik liberalizme ve eyaletlere göre sınırlı bir federal hükümete önem veren siyasi ve sosyal bir felsefedir.

Muhafazakâr ve Hıristiyan medya kuruluşlarının yanı sıra Amerikalı muhafazakârlar da etkilidir ve Amerikan muhafazakârlığı Cumhuriyetçi Parti içindeki en popüler siyasi ideolojiler arasındadır.

Sosyal meseleler açısından Amerikalı muhafazakârlar genel olarak Hristiyan inançlarını, ahlaki mutlakiyetçiliği, geleneksel aile değerlerini, Amerikan bireyciliğini ve istisnacılık kavramını desteklemekte ancak evlilik eşitliği ve kürtaj fikrine karşı çıkmaktadır.

Ekonomik konularda, kapitalizm yanlısı ve sendikalara karşı olma eğilimindedir. Ulusal konularda, genellikle güçlü bir ulusal savunma ve silah haklarının yanı sıra serbest ticaret ve Batı kültürünün komünizmden ve ahlaki görecelilikten kaynaklanan algılanan tehditten korunması çağrısında bulunur.

Muhafazakârlar, liberallere ve ılımlılara kıyasla bilime, özellikle de tıp bilimi, iklim bilimi ve evrime karşı olumsuz bir bakış açısına sahip olma eğilimindedir.

Bu nedenle neo-muhafazakârlığa bir şekilde benzemektedir, ancak aralarında farklılıklar da mevcuttur.

Farklı Muhafazakarlık Türleri

Muhafazakârlığın çeşitli biçimleri vardır. Bunlardan biri de neo-muhafazakârlıktır.

Amerika Birleşik Devletleri'ndeki muhafazakarlık tek yönlü bir düşünce değildir. 1960'larda Barry Goldwater "serbest girişimci" bir muhafazakarlığı savunuyordu. 1980'lerde Jerry Falwell geleneksel ahlaki ve dini sosyal değerleri savunuyordu. Bu grupları seçilebilecek bir koalisyonda bir araya getirmek Ronald Reagan'ın göreviydi.

21. yüzyılda Amerika Birleşik Devletleri'nde muhafazakârlık türleri şunlardır:

Yeni Muhafazakarlık

Neo-muhafazakarlık, denizaşırı ülkelerde demokrasiyi teşvik etmeyi amaçlayan daha agresif ve müdahaleci bir dış politikayı destekleyen yeni bir muhafazakarlık tarzıdır. Ülke içinde aktif bir hükümete karşı değildir ancak daha çok uluslararası meselelere odaklanır.

Neomuhafazakârlık başlangıçta liberal sistemden hoşnut olmayan bir grup liberal tarafından tanımlanmıştır ve bu nedenle genellikle entelektüel atası olarak kabul edilen Irving Kristol, neomuhafazakârları "gerçeklik tarafından soyulmuş bir liberal" olarak tanımlamıştır.Dick Cheney, Robert Kagan, Richard Perle, Kenneth Adelman ve (Irving'in oğlu) Bill Kristol gibi kişilerin etkisiyle dış meseleleri de içerecek şekilde), şu anda en çok George W. Bush yönetiminin Orta Doğu'da Demokrasi ve Amerikan çıkarlarını savunmak için saldırgan askeri eylemler kullanan dışişleri politikalarıyla olan bağlantısı ile tanınmaktadır.

1) Liste, önemli bir zamanda neo-muhafazakâr olarak tanımlanan kamuya açık kişileri içermektedir.

• George W. Bush
• Jeb Bush
• Dick Cheney
• Chris Christie
• Tom Cotton
• Mike Pompeo
• Marco Rubio

2) Listede birkaç Amerikalı da dahil olmak üzere gelenekçi muhafazakarlar yer almaktadır:

• Ralph Adams Cram
• Solani Hertz
• William S. Lind
• Charles A. Coulombe

Hristiyan Muhafazakârlığı

Hıristiyan muhafazakârlığı, destekçileri çoğunlukla dini inançlara dayanan geleneksel aile değerlerine odaklanır. En yaygın pozisyonlar, Amerika Birleşik Devletleri'nin laik bir ülkeden ziyade Hıristiyan bir ülke olarak kurulduğuna inanılması, bu nedenle kürtajın kabul edilemez olduğu ve devlet okullarında dua konusu olması gerektiği ve akıllı tasarım kavramı veyaYaratılışçılık okullarda evrimle birlikte öğretilmeli ve evliliğin iki kişi arasındaki bir ilişki olduğu öğretilmelidir.

Bu grup, 1980 başkanlık seçimlerinde Reagan'ı güçlü bir şekilde desteklemiş, ancak 1981'de Sandra Day O'Connor'ın Yüksek Mahkeme'ye atanmasına şiddetle karşı çıkmıştır, çünkü Sandra Day O'Connor kadınların seçme ve seçilme hakkını desteklemiştir.Yüksek Mahkeme yine de onu onayladı.

Anayasal Muhafazakârlık

Anayasal muhafazakârlık, Birleşik Devletler Anayasası'nın belirlediği sınırlar içinde, anayasacılık yapılarını savunan ve Birleşik Devletler Anayasası'nın temellerini koruyan bir muhafazakârlık türüdür. Bu ilkelerin en önemlisi özgürlüğün korunmasıdır. Bu muhafazakârlık türü, 20. yüzyılın başlarında Cumhuriyetçi Parti içinde, aşağıdakilere bir yanıt olarak geliştiBugünkü Çay Partisi hareketinde de etkili olduğuna inanılmaktadır. Anayasa'da muhafazakârlık aynı zamanda yargının özgünlüğü ile de ilişkilendirilmiştir.

Mali Muhafazakarlık

Mali muhafazakârlık, düşük vergi ve sınırlı hükümet harcamalarına dayanan bir muhafazakârlık türüdür.

Özgürlükçü Muhafazakarlık

Özgürlükçü muhafazakarlık, özgürlükçülük ve muhafazakarlığın bir kombinasyonudur. Bu ideoloji türü, özellikle federal güçle ilgili olarak Anayasa'nın katı bir tanımına odaklanır.

Özgürlükçü muhafazakârlık, "bütçe açığı şahinleri" olarak da bilinen iş dünyasını destekleyen sosyal ılımlılar, devletler için hakların daha katı bir şekilde uygulanmasını tercih edenler ve bireysel özgürlük savunucuları ile liberal sosyal felsefelerini mali değerlerinin üzerinde tutan birçok insandan oluşan geniş ve bazen uyumsuz bir koalisyondan oluşur.

Bu tür bir düşünce, laissez-faire ekonomisi ve federal hükümetin yanı sıra gözetim programları ve yabancı ülkelere askeri müdahalesi hakkında tarafsız bir görüş ile karakterize edilir. Özgürlükçü muhafazakarların bireysel özgürlüğe yaptıkları vurgu, genellikle sosyal muhafazakarlara karşıt görüşlere sahip olmalarına neden olur, özellikle de aşağıdaki gibi konulardaRon Paul ve oğlu Rand Paul, Cumhuriyetçi başkanlık yarışının etkili destekçileri olmakla birlikte birçok muhafazakâr sosyal değeri de savunmaktadırlar.

Hareket Muhafazakârlığı

Hareket muhafazakârlığı muhafazakârlar için dahili bir terimdir ve aynı zamanda Amerika Birleşik Devletleri'nde Yeni Sağ olarak da bilinir.

Ulusal Muhafazakarlık

Ulusal muhafazakârlık, ulusal ve kültürel kimliğin korunmasına odaklanan çağdaş bir muhafazakârlık biçimidir. Bu ideoloji Donald Trump'ın destekçileri tarafından desteklenmektedir. Donald Trump, "Soğuk Savaş siyasetinin şekillendirdiği muhafazakâr konsensüs "ün "piyasalar ve ahlakçılık" anlayışından ayrılmaktadır.

Ulusal çıkarları korumayı amaçlar, Amerikan milliyetçi değerlerinin yanı sıra katı yasa ve düzen politikalarına ve sosyal koruma kavramına (bir aile birimi ve kimlik sembolü olarak aile) odaklanır ve yasadışı göçe karşı çıkar ve piyasa özgürlüğü veya laissez-faire politikasını destekler. 2019'da "kamuya mal olmuş kişilerin, gazetecilerin, akademisyenlerin ve öğrencilerin" katılacağı bir siyasi konferans düzenlenmiştir.Bu muhafazakarlık türünü "Ulusal Muhafazakarlık" olarak adlandıran eleştirmenler, taraftarlarının sadece "Trumpist anın kaosundan tutarlı bir ideoloji" çıkarmaya çalıştıklarını söylüyor.

Paleo-muhafazakarlık

Paleo-muhafazakârlık, kısmen, 1980'lerde neo-muhafazakârlığa bir tepki olarak ortaya çıkan Eski Sağ'ın yeniden doğuşudur. Geleneği, özellikle de Hıristiyan geleneğini ve toplumun ve toplumun aile geleneğine olan ihtiyacının önemini vurgular.

Samuel P. Huntington gibi bazıları, çok ırklı, çok kültürlü ve eşitlikçi devletlerin dengesiz olduğunu savunmaktadır. Paleo-muhafazakarlar tipik olarak izolasyonisttir ve dışarıdan gelen etkiye şüpheyle yaklaşırlar. The American Conservative ve Chronicles'ın editörleridirler. Chronicles, The American Conservative ile birlikte genellikle paleo-muhafazakâr olarak düşünülürler, çünkü bir anlamdapaleo-muhafazakar.

Sosyal Muhafazakarlık

Sosyal muhafazakârlık, geçmişin bir parçası olan ahlaki değerlerin korunmasına odaklanan bir muhafazakârlık türüdür.

Geleneksel Muhafazakarlık

Gelenekçi muhafazakârlık, siyasetin yanı sıra sosyal sistemlerdeki hızlı değişimlere karşı çıkan bir muhafazakârlık türüdür. Muhafazakâr olan bu biçim, hedefler (belirli bir yönetim türü) yerine anlamı (yavaş değişimler) vurguladığı için ideoloji karşıtıdır.

Gelenekselci için, sonunda sağ ya da sol görüşlü bir siyasi sistemin ortaya çıkması, değişimin devrim ya da ütopik fikirler yerine yasalar yoluyla gerçekleşmesi kadar önemli değildir.

Yeni muhafazakarlar genel olarak neyi savunurlar?

Yeni Muhafazakârlar, ABD'nin dünya meselelerinde aktif bir rol üstlenmesi gerektiğine inanmaktadır.

Yeni Muhafazakârlar genellikle asgari vergilendirme ve devlet ekonomik düzenlemeleri ile serbest piyasa ekonomisini; devlet tarafından sağlanan sosyal refah programlarına katı sınırlamalar getirilmesini ve büyük savunma bütçeleriyle desteklenen güçlü bir orduyu savunurlar.

Önceki kuşak muhafazakârların çoğunun aksine, yeni muhafazakârlar ABD'nin dünya meselelerinde aktif bir rol alması gerektiğini savunmaktadır.

Yeni muhafazakârlar ayrıca vergi oranlarının düşürülmesinin istikrarlı bir ekonomik büyümeyi teşvik edeceğine ve demokratik kültürümüzdeki sürekli gerilemenin yeni muhafazakârları geleneksel muhafazakârlarla birleştirdiğine inanmaktadır.

İşte Neomuhafazakârlık, Paleomuhafazakârlık ve Neoliberalizmin hızlı bir karşılaştırması:

MUHAFAZAKARLIĞI ANLAMAK

Sonuç

Muhafazakârlık, Amerikan cumhuriyetçilik, klasik liberalizm ve eyaletlerle sınırlı federal hükümet geleneklerini korumayı amaçlayan siyasi inancı ifade eder. Neo-muhafazakârlık ise daha agresif ve müdahaleci bir dış politikayı destekleyen bir muhafazakârlık türüdür.

Muhafazakârlık kavramını Buckley'nin "Liberalizmden Çıkış" başlıklı bölümlerinden birinden alıntı yaparak özetleyen Buckley, bu bölümde "özgürlük, bireysellik, topluluk duygusu, ailenin kutsallığı, vicdanın üstünlüğü ve hayata manevi bakış" üzerine kurulu muhafazakâr görüşü övüyor. Buckley sadece iki paragrafta muhafazakârlığın temel ilkelerinin kısa bir özetini sunuyor.

Bu makalenin web hikayesini görüntülemek için buraya tıklayın.