Het woord roman is afgeleid van het Italiaanse woord "novelle" dat "nieuw" betekent. Een roman is over het algemeen gebaseerd op fictie. Het verhaal draait om fantasievolle gebeurtenissen die zich ontvouwen om bepaalde denkbeeldige personages te onthullen, terwijl non-fictie gebaseerd is op feiten. Het bespreekt waargebeurde verhalen.

Fictieve en niet-fictieve literatuur kan worden gevonden in een grote verscheidenheid van genres. Om fictie te schrijven, moet je je verbeelding en fantasieën gebruiken. Non-fictie, aan de andere kant, duidt een schrijfstijl aan die zich richt op het presenteren van informatie over werkelijke gebeurtenissen, mensen en plaatsen. Meestal kunnen we stellen dat fictie iets uitbeeldt dat niet echt is, terwijl non-fictie een feitelijke weergave van de feiten geeft.

Zie ook: Wat is het verschil tussen een mossel en een mossel? Zijn ze allebei eetbaar? (Zoek het uit) - Alle Verschillen

Als we het over fictie hebben, hebben we het over literaire werken die voortkomen uit iemands creatieve verbeelding, zoals een roman of kort verhaal. Als je daarentegen een non-fictief boek leest, lees je eigenlijk over iets dat echt gebeurd is of over een natuurlijk persoon, in plaats van een verzonnen verhaal.

Laten we nu eens kijken naar het onderscheid tussen fictie en non-fictie in dit artikel.

Fictie als begrip

Een fictief kunstwerk is gebaseerd op de creatieve verbeelding van de auteur en bestaat niet in de werkelijke wereld. Fantasierijke proza literatuur kan geschreven of gesproken worden, inclusief beschrijvingen van fictieve mensen, plaatsen en gebeurtenissen.

Schrijvers die fictie schrijven doen dat door in hun gedachten hun eigen denkbeeldige werelden te scheppen en die vervolgens met de lezers te delen. Daarom bouwen ze een plot op een manier op die het ongelooflijk intrigerend maakt.

Auteurs creëren een fantasie-universum waarin personages, verhaallijn, taal en omgeving door de auteur zijn bedacht om een verhaal te vertellen; dit wordt een fictief werk genoemd.

Fictie is nooit gebaseerd op een echt verhaal, dus als we het lezen worden we meegenomen naar een wereld die we in het echte leven nooit zouden kunnen bezoeken of mensen ontmoeten die we in het echte leven nooit zouden kunnen ontmoeten.

Strips, televisieprogramma's, audio-opnames, drama's, romans, novellen, korte verhalen, fabels, enz. zijn voorbeelden van dit soort amusement of creatieve vorm. Schrijven in dit genre kan van alles zijn, van een mysterie of suspense roman tot science fiction, fantasy of romans.

Harry Potter romans

Bijgevolg heeft fictie de kracht om te inspireren, of iemands kijk op het leven te veranderen, zich te engageren in de plot, te verrassen met de wendingen, en te shockeren of te verbazen met de ontknoping.

Met andere woorden, fictie is verzonnen, maar non-fictie is gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen. Bij non-fictie worden mensen en locaties betrokken. Fictieverhalen daarentegen zijn geheel gebaseerd op de fantasie van de auteur.

Bekijk mijn andere artikel over het verschil tussen light novels en romans.

Belangrijkste verschillen tussen de twee schrijfstijlen

Laten we eens kijken naar de verschillen tussen Fictie en Non-Fictie.

Non-fictie is gebaseerd op de feiten

Alles in een werk van fictie is verzonnen. Alle personages en locaties in het boek zijn het werk van de auteur. Non-fictie daarentegen is gebaseerd op feiten en dient als informatiebron.

Fictieboeken zijn bedoeld om de lezers te amuseren, terwijl non-fictieboeken zijn geschreven om hen te onderwijzen. Het is niet ongewoon om onder fictie voorbeelden romans of korte verhalen te zien. Non-fictie literatuur omvat biografieën, geschiedenisboeken en dergelijke.

Een verzonnen verhaal dat complexer is dan een kroniek

In fictie is er geen grens aan de creativiteit van de auteur. Hij wordt alleen beperkt door zijn eigen creativiteit bij het ontwikkelen van een verhaal of personage.

Eerlijkheid is vereist bij het schrijven van non-fictie. Er is geen ruimte voor creativiteit. Het is gewoon een reorganisatie van gegevens.

Het lezen van een stuk fictie kan op verschillende manieren gebeuren

Als lezer ben je vrij om het fictieve verhaal van de auteur op vele manieren te interpreteren. Non-fictie teksten daarentegen zijn rechtlijnig. Er is maar één manier om ze te begrijpen.

Non-Fictie Geschriften

Wat is eigenlijk non-fictie?

Als genre bestrijkt non-fictie vele onderwerpen en omvat alles van how-to gidsen tot geschiedenisboeken. Een nauwkeurige weergave van een specifiek onderwerp wordt een "waargebeurd verslag" genoemd. Heeft tot doel nauwkeurige informatie en beschrijvingen te geven van gebeurtenissen, locaties, mensen en bestaande zaken uit het echte leven.

Dit kan al dan niet een echt verslag zijn van het onderwerp dat wordt besproken, aangezien de beweringen en verklaringen die worden gegeven niet gegarandeerd juist zijn. Soms is de maker van een verhaal ervan overtuigd of beweert hij zelfs dat het feitelijk is terwijl hij het verhaal zelf schrijft.

Eenvoud, duidelijkheid en directheid zijn essentiële overwegingen bij het schrijven van non-fictie. Deze categorie omvat een breed scala aan genres: essays, memoires, zelfhulp, receptenboeken, documentaires, schoolboeken, biografieën van beroemde personen en werken over geschiedenis en politiek.

Een van de belangrijkste doelen van het lezen van non-fictie is het verbreden van iemands kennisbasis.

Nieuwe

Verhalende fictie in de vorm van een boek wordt een roman genoemd. Karakter, conflict, verhaal en situatie zijn slechts enkele van de fundamentele elementen van fictie die kunnen worden onderzocht in romans, die langer zijn dan korte verhalen en novellen.

In de loop der tijd zijn romanschrijvers beïnvloed door veranderingen in literaire conventies en veranderingen in de samenleving. Zij gebruiken romans om complexe verhalen over de menselijke conditie over te brengen in verschillende genres en technieken.

'Een nieuw verhaal', de Italiaanse en Latijnse wortels van de Engelse term 'roman'.

De evolutie van fictie Romans

Romans kunnen worden teruggevoerd tot de oude Griekse, Romeinse en Sanskrietische verhalende geschriften die voor het eerst werden geschreven. Alexander Romances en Heliodorus van Emesa's epische liefdesverhaal Aethiopica en Augustinus van Hippo's De Gouden Ezel en Subandhu's Vasavadatta, een Sanskriet liefdesverhaal, zijn slechts enkele voorbeelden van de vele liefdesverhalen die in de loop van de geschiedenis zijn geschreven.

Veel van de vroege boeken waren epische sagen met heldhaftige hoofdpersonen en reizen, die tot ver in de twintigste eeuw populair bleven. De lengte van deze vroege romans liep sterk uiteen; sommige waren verspreid over meerdere delen en liepen in de tienduizenden woorden.

Een video die het verschil uitlegt tussen Fictie en Non-Fictie

Romans in middeleeuwse tijden

Het verhaal van Genji, geschreven door Murasaki Shikibu in 1010, wordt vaak beschouwd als de vroegste moderne fictie. De relatie van een keizer met een lagere concubine is het onderwerp van deze roman. Jarenlang hebben volgende generaties het verhaal opgeschreven en overgeleverd, hoewel het originele manuscript ontbreekt. Dichters en schrijvers van de twintigste eeuw hebben geprobeerd de verbijsterende passage te vertalen, maar de resultaten zijn wisselend.

De populairste boeken om te lezen waren ridderlijke liefdesavonturen tijdens de Middeleeuwen Proza heeft sinds het midden van de 15e eeuw de poëzie ingehaald als de dominante literaire methode in populaire boeken. Tot voor kort was er niet veel scheiding tussen fictie en geschiedenis; boeken hadden vaak elementen van beide.

Nieuwe markten voor zowel amusante als educatieve literatuur ontstonden in de 16e en 17e eeuw door de ontwikkeling van geavanceerde druktechnieken in Europa. Als reactie op deze toename van de vraag ontwikkelden romans zich tot vrijwel geheel fictieve werken.

Fictie uit de moderne tijd

De geniale heer Don Quichot van La Mancha, of Don Quichot, door Miguel de Cervantes, was de eerste belangrijke westerse fictie. Als gevolg van het succes van Don Quichot en volgende boeken werd in deze periode het Romantische literaire tijdperk geboren.

Om zich te verzetten tegen de concepten van zowel het tijdperk van de Verlichting als het industriële tijdperk, steunde de Romantische literatuur op romans gebaseerd op emotie, natuur, idealisme en de subjectieve ervaringen van gewone mensen. De Romantische periode werd bevolkt door literaire grootheden als Jane Austen, de gezusters Bronte, James Fenimore Cooper en Mary Shelley.

In veel opzichten was de opkomst van het naturalisme een opstand tegen de romantiek. Tegen het einde van de 19e eeuw begon het naturalisme in de publieke verbeelding de plaats in te nemen van de romantiek.

Naturalistische romans hadden een voorkeur voor verhalen die de oorsprong van de menselijke natuur en de beweegredenen achter de acties en beslissingen van de hoofdpersonen onderzochten. Stephen Crane's The Red Badge of Courage, Frank Norris' McTeague en Émile Zola's Les Rougon-Macquart waren enkele van de bekendste boeken uit deze periode.

Fictieve werken zijn meestal gebaseerd op denkbeeldige personages

Romans van de toekomst

Verschillende bekende boeken werden tijdens het Victoriaanse tijdperk voor het eerst in feuilletonvorm gepubliceerd in kranten en andere tijdschriften. Verschillende werken van Charles Dickens, zoals The Pickwick Papers, The Three Musketeers en The Count of Monte Cristo, en Uncle Tom's Cabin werden voor het eerst in deze vorm gepubliceerd voordat ze in latere jaren door hun uitgevers opnieuw in losse delen werden uitgegeven.

Veel van de naturalistische thema's bleven bestaan in romans van de twintigste eeuw, maar auteurs begonnen zich meer te richten op de innerlijke monologen van hun centrale personages. Traditionele literaire vormen en taal werden uitgedaagd door de modernistische literatuur, waaronder werken van James Joyce, Marcel Proust en Virginia Woolf.

De Eerste en Tweede Wereldoorlog, de Grote Depressie van 1929 en de burgerrechtenbeweging hebben allemaal een diepgaand effect gehad op de Amerikaanse literatuur. (Ernest Hemingway's A Farewell to Arms, Erich Maria Remarque's All Quiet on the Western Front), abjecte armoede en weelderige rijkdom (John Steinbeck's The Grapes of Wrath, F. Scott Fitzgerald; The Great Gatsby), en de zwarte Amerikaanse ervaring (Ralph Ellison's Invisible Man, Zora Neale Hurston's Their Eyes Were Watching God).

Henry Millers Kreeftskeerkring en Anas Nins Delta van Venus zijn twee voorbeelden van hoe schrijvers in het begin en het midden van de 20e eeuw seksualiteit tot in ongekende details konden onderzoeken.

Zie ook: Protected Vs Unprotected Pick For NBA Draft: Is er enig verschil? - All The Differences

Een nieuwe roman gebaseerd op vrouwen als de schrijfsters van hun eigen toekomst werd geïntroduceerd door het feminisme van de tweede golf in de jaren zeventig, zoals The Golden Notebook van Doris Lessing en Fear of Flying van Erica Jong (beide gepubliceerd in de jaren zeventig).

De populariteit van de roman nam in de twintigste eeuw zodanig toe dat uitgevers werken in specifieke genres en subgenres duwden om ze beter te kunnen classificeren en verkopen.

Bijgevolg waren er in elk genre doorbraaksterren die de lat hoog legden voor de rest van de industrie. Dan is er de literaire fictie, die eerder gericht is op betekenis dan op genot, en vaak als strenger wordt beschouwd dan genrefictie. Verschillende schrijvers, waaronder Stephen King en Doris Lessing (de auteur van de Outlander-serie) en Diana Gabaldon (de auteur van de Outlander-boeken),hebben precies dat gedaan. Fans van zowel genre- als literaire romans in overvloed.

Naarmate de 20e eeuw vorderde, werden seriële boeken minder populair. Een enkel boekdeel wordt de norm voor de meeste hedendaagse publicaties. Typisch voor hedendaagse fictie voor volwassenen is een gemiddeld aantal woorden van 70.000 tot 120.000, ongeveer 230 tot 400 bladzijden.

Conclusie

De twee genres van schrijven - fictie en non-fictie - staan grotendeels los van elkaar. Het grootste deel van een fictief werk wordt verzonnen, of geschreven, door de auteur. Fictieve verhalen stellen de lezer in staat een vakantie te nemen van zijn dagelijkse routines en zich voor korte tijd onder te dompelen in een wereld van fantasie.

Non-fictie daarentegen draait om verhalen die gebaseerd zijn op ware gebeurtenissen, mensen en plaatsen. Het leert en verklaart dingen aan zijn lezers.

De vijf elementen waaruit een fictieroman bestaat zijn een denkbeeldige setting, een plot, personages, een conflict en de uiteindelijke oplossing. Fictie-schrijvers creëren deze verhalen omwille van het vermaak, terwijl non-fictie geschriften ons informatie verschaffen. Ze voeden ons op en geven ons feitelijke kennis.

Beide genres amuseren ons echter en voorzien ons van feiten en cijfers uit het echte leven.

Andere artikelen

• Wat zijn de verschillen tussen Otaku, Kimo-OTA, Riajuu, Hi-Riajuu en Oshanty?
• Wat zijn de verschillen tussen een Boeing 737 en een Boeing 757? (Verzameld)
• Wat zijn de verschillen tussen lange zwaarden en korte zwaarden? (Vergeleken)
• Wat is het verschil tussen de herdersstaf en de staf in Psalm 23:4 (uitgelegd)?