Taal is de basisessentie van broederschap. Mensen die dezelfde taal spreken zullen eerder vrienden worden dan mensen die een andere taal spreken. We leven in de 21e eeuw, en de wereld heeft een behoorlijke revolutie doorgemaakt.

In deze wereld, met een bevolking van ongeveer 7 miljard mensen, zijn er meer dan 7.100 talen die gewoonlijk overal ter wereld worden gesproken Engels is de populairste en meest gebruikte taal.

Grammatica is de juiste manier om woorden in passende zinnen te rangschikken. Engels is in principe een soort regel om de taal te begrijpen. Het omvat zelfstandige naamwoorden, werkwoorden, tijden, bijwoorden, enz.

De woorden " is " en " was " zijn soorten hulpwerkwoorden. " Is " betekent de tegenwoordige tijd van het werkwoord "zijn", terwijl " was " is de verleden tijd van het werkwoord "zijn".

Het verschil tussen "is" en "was" wordt uitgebreid besproken in dit artikel. Dus, laten we erin springen.

"Is" en "Was"

De Engelse taal heeft zoveel mogelijkheden, waaronder een grote verscheidenheid aan uitspraken, grammatica, zelfstandige naamwoorden, bijvoeglijke naamwoorden, toespraken, synoniemen, antoniemen, tijden, overtreffende trap, enz. om je taalkundig perfect te laten klinken.

Het gebruik van correcte tijden is veel belangrijker omdat het een manier is om grote, diepe en deskundige kennis te hebben. Zinnen hebben wonderen verricht in de Engelse taal en haar andere dialecten. Zinnen waren een wonder toen ze werden opgericht door Joseph Priestley. Hij stelde aanvankelijk het idee voor van twee tijden, verleden en heden.

Hij veronderstelde dat de tegenwoordige onbepaalde tijd soms ook gebruikt kon worden als de toekomstige eenvoudige tijd. In het moderne Engels zien taalkundigen meestal twee tijden: de verleden en de tegenwoordige tijd.

Bekijk deze video voor meer informatie over de verschillen tussen "is" en "was".

Sommige mensen zijn nog steeds in ontkenning over de aanvaarding van de toekomstige tijd, omdat volgens hen iets wat nog niet gebeurd is niet beschreven kan worden, maar tegen hen zegt de krachtigere theorie dat we door het gebruik van de toekomstige tijd alleen voorspellingen kunnen doen voor de toekomst.

Gebruik van tijden

In de grammatica is de tijd van de actie of de staat van zijn van een werkwoord, zoals heden (iets dat nu gebeurt), verleden (iets dat al eerder gebeurd is), of toekomst (iets dat nog gaat gebeuren); dit worden de tijdsbestekken van de werkwoorden genoemd.

Wij beschouwen bijvoorbeeld de volgende voorbeelden:

• I wandeling .
• I liep .
• I zal lopen .

In de moderne Engelse taal worden in totaal 12 tijden gebruikt. Door het gebruik van tijden wordt onze ervaring van communicatie (mondeling of schriftelijk) veelzijdig en rijk aan compositie en begrip.

Tense is de tijd van de actie van een werkwoord

Zinnen zijn een essentieel onderdeel van het Engels. Het heeft niet alleen de manier van spreken veranderd, maar het heeft het ook veel gemakkelijker gemaakt om te begrijpen over welk tijdsbestek iemand spreekt.

Onderscheidende kenmerken tussen "Is" en "Was"

"Is" vs. "Was"

Aanvullende hulpwerkwoorden

Tegenwoordige tijd

• De tegenwoordige tijd definieert het huidige moment van iemands leven dat zich voor hem afspeelt.
• " Is " is het ultieme hulpwerkwoord in de tegenwoordige tijd, maar het wordt gevolgd door zijn twee bedrijven, " ben " en " zijn ."
• Het gebruik van " ben " is eenvoudig: het wordt gebruikt en geplaatst met " I ", of voor " hij " of " ze ".
• " Zijn " bezit het gebruik wanneer op de collectieve context wordt gewezen of gesproken.
• Deze drie zijn de belangrijkste hulpwerkwoorden van de tegenwoordige onbepaalde tijd.
• De tegenwoordige tijd gebruikt de hulpwerkwoorden " heeft " en " hebben "Evenzo, als we toevoegen "- ing " in hun werkwoorden, wordt het het continue type van tegenwoordige tijd, dat tegenwoordige volmaakte continue wordt door de toelating van " geweest ".

Verleden tijd

• Als we wat licht werpen op de verleden tijd, zullen we enkele van dezelfde regels ontdekken, maar met een andere reeks hulpwoorden.
• "Was" definieert de enkelvoudigheid van het zelfstandig naamwoord en wordt gecombineerd met de meervoudsvorm " waren ," die gewoonlijk de meervoudige naamwoorden definieert.
• In voltooid verleden tijd gebruiken we " had "; en als we de voltooid verleden tijd verlichten, gebruiken we "- ing ," " was " en werkwoord om de zin te maken samen met onderwerp en voorwerp.

Andere voorbeelden van tegenwoordige en verleden tijden

In het dagelijks leven gebruiken we zowel tegenwoordige als verleden tijden; we gebruiken tijden om onze boodschap aan andere mensen over te brengen.

Enkele zinnen met "is" en "was" zijn als volgt:

Hij is die naar school gaat.

Ze was die terugkomt van school.

Ze zijn cricket spelen.

We waren genieten van het landschap.

Ze was doorweekt door de zware regen.

Verleden tijd is iets dat al gebeurd is of heeft plaatsgevonden in de geschiedenis

Dit zijn slechts de hoogtepunten van de ongeziene schat van de Engelse grammatica. Er zijn miljarden voorbeelden en zinnen in deze wereld met betrekking tot het verleden en het heden.

Moderne woordenschat, synoniemen en woorden die alternatieve betekenissen hebben en gelijktijdig worden gebruikt.

Wanneer gebruik je "is" en "was"?

Als er nu iets gebeurt, dan moeten we " is "Anderzijds, als het in het verleden was gebeurd, dan is " was " moet worden gebruikt omdat het de verleden tijd is.

Welke soorten werkwoorden zijn "is" en "was"?

Om de uitdrukking van het hoofdwerkwoord over te brengen, wordt ook een hulpwerkwoord gebruikt, dat een hulpwerkwoord wordt genoemd.

Enkele van de belangrijkste hulpwerkwoorden zijn:

• te zijn
• te hebben
• te doen

Ze lijken te verschijnen als: ben, is, zijn, was, was, zal zijn, enz.

Conclusie

• Kortom, beide woorden (" is " en " was ") worden gebruikt op basis van de betrokken zinnen en situaties." Is " en " was " staan voor de individualiteit en eigenheid van het zelfstandig naamwoord.
• Al met al, ook al hebben ze allebei een verschillend gedrag, worden ze allebei gebruikt om het enkelvoudige zelfstandig naamwoord aan te duiden. Beide woorden hebben een vitale rol in de Engelse grammatica, ongeacht in welk dialect Engels wordt gesproken.
• Er zijn zoveel andere woorden gevonden, maar de aanwezigheid van " is " en " was " is de basis van de Engelse grammatica, en die zou onvolledig zijn zonder hen.
• Beide woorden hebben betrekking op verschillende tijdperken; het ene is uit het heden en het andere uit het verleden.