Een goede schermkwaliteit en ervaring tijdens het kijken naar een film is erg belangrijk. Iedereen wil een goede schermkwaliteit tijdens het kijken naar een film. Er zijn verschillende bioscoopschermen die je verschillende ervaringen geven tijdens het kijken naar een film.

Als u ooit een IMAX-film hebt gezien, weet u ongetwijfeld al hoe anders de ervaring is dan wanneer u dezelfde film op een gewoon bioscoopscherm bekijkt. Er is veel meer aan de IMAX-schermen dan alleen het voordeel van hun grootte ten opzichte van de meeste conventionele bioscoopschermen.

IMAX schermen zijn er in 3D, 2D en 70mm. U vraagt zich vast af wat nu precies het verschil is tussen deze schermen. Om te weten wat het verschil is tussen deze schermen, lees dan verder.

Wat is IMAX?

Een eigen systeem van high-definition camera's, filmformaten, projectoren en bioscopen genaamd IMAX onderscheidt zich door zijn extreem grote schermen, hoge beeldverhoudingen (ongeveer 1,43:1 of 1,90:1) en steile stadionstoelen.

De eerste IMAX-bioscoopprojectienormen werden eind jaren zestig en begin jaren zeventig in Canada ontwikkeld door de medeoprichters van wat bekend zou worden als de IMAX Corporation (in september 1967 opgericht als Multiscreen Corporation, Limited), Graeme Ferguson, Roman Kroitor, Robert Kerr en William C. Shaw.

Het enorme formaat zoals het oorspronkelijk bedoeld was, is IMAX GT. In tegenstelling tot de meeste gewone filmprojectoren gebruikt het zeer grote schermen van 18 bij 24 meter (59 bij 79 voet) en loopt de film horizontaal, zodat de visuele breedte groter kan zijn dan de breedte van de filmvoorraad.

Een 70/15-formaat wordt alleen gebruikt in koepeltheaters en speciaal gebouwde zalen, en veel installaties beperken zich tot de projectie van hoogwaardige, korte documentaires.

De aanzienlijke kosten in verband met de ontwikkeling en het onderhoud van de speciale projectoren en faciliteiten stelden voor om in de daaropvolgende jaren een aantal concessies te doen.

De IMAX SR- en MPX-systemen werden respectievelijk in 1998 en 2004 gelanceerd om de kosten te drukken. Hoewel veel van de rijkdom van de GT-ervaring verloren ging, werden kleinere projectoren gebruikt om bestaande theaters aan te passen, zodat IMAX beschikbaar werd voor multiplexen en bestaande theaters.

Later, in 2008 en 2015, werden de IMAX Digital 2K en IMAX with Laser 4K geïntroduceerd, maar deze werden nog steeds beperkt door de oorspronkelijke resolutie van 70-megapixel-equivalent van de oorspronkelijke 15/70-film.

Beide uitsluitend digitale technologieën kunnen worden gebruikt om reeds gebouwde theaters te upgraden. Vanwege de enorme oppervlakte van een koepelscherm is de Laser-technologie pas sinds 2018 met weinig succes gebruikt om volledige koepelinstallaties te retrofitten.

Wat is IMAX?

IMAX 3D vs. 3D

De enorme ronde schermen in IMAX 3D-theaters bieden het publiek realistische bewegende beelden. De term "IMAX" staat voor "Image Maximum", een filmformaat en een reeks specificaties voor bioscoopprojectie die door de Canadese IMAX Corporation zijn opgesteld.

In vergelijking met andere 3D-theaters kan IMAX beelden tonen die veel groter en gedetailleerder zijn. De IMAX 3D-theaters gebruiken gespecialiseerde projectoren om 3D-beelden te produceren die helderder en duidelijker zijn.

Een speciaal met zilver bekleed IMAX 3D-scherm wordt gebruikt om tegelijkertijd twee onafhankelijke beelden te projecteren die samen een IMAX 3D-film vormen.

In deze zalen zijn de perspectieven verdeeld; de IMAX 3D-bril verdeelt de beelden zodat het linker- en rechteroog elk een ander gezichtspunt waarnemen.

De geometrie van het theater is zo ontworpen dat de bezoekers het volledige beeld of de film vanuit elke hoek kunnen zien. Sinds hun ontstaan in 1915 zijn 3D-theaters terug van weggeweest en hebben ze aan populariteit gewonnen.

De 3D-theaters zijn standaard driedimensionale theaters die uitsluitend gebruik maken van 3D-stereoscopische brillen. Met deze brillen kunnen gebruikers de beelden vanuit elke hoek bekijken en authentieke visuele en bewegingselementen aan de scènes toevoegen.

De meeste 3D-brillen bevatten gepolariseerde lenzen die beelden opnemen die afwisselend op het scherm worden getoond, maar iets uit het midden. Wanneer ze in 3D-theaters worden bekeken, zien 3D-films er levensecht uit.

De 3D- en polarisatieprincipes liggen ten grondslag aan de werking van 3D-theaters. Een film die de illusie van diepteperceptie vergroot, wordt een 3D-film genoemd.

In de jaren 2000 nam de populariteit van 3D-films toe, met als hoogtepunt het ongeëvenaarde succes van de 3D-verfilmingen van de film Avatar in december 2009 en januari 2010.

Vergelijkenderwijs is een IMAX 3D beter dan een standaard 3D-theater omdat het zowel 3D-effecten als beelden van hogere kwaliteit biedt.

In tegenstelling tot het 3D-scherm, dat een gewoon bioscoopscherm is dat door een 3D-stereoscopische bril moet worden bekeken, heeft het IMAX 3D een groot cirkelvormig scherm dat de volledige beweging en visuele indruk van de show weergeeft.

Ook de visuele en filmkwaliteit verschilt per bioscoop; IMAX 3D staat bijvoorbeeld bekend om zijn verbeterde en geavanceerde audio/videokwaliteit.

3D-theaters bieden naast hun hoge audiovisuele normen ook realistische bewegings- en beeldeffecten.

In tegenstelling tot IMAX 3D, dat de kijkers de indruk geeft dat zij fysiek aanwezig zijn in de desbetreffende scène van de foto of film, tonen 3D-zalen beelden die naar de toeschouwer toe lijken te bewegen.

IMAX 3D vs normaal 3D

IMAX 3D staat voor beeld maximaal 3D

Wat is IMAX 2D?

Een verzameling camera's met hoge resolutie, filmformaten, projectoren en, jawel, bioscopen worden allemaal IMAX genoemd.

Aangenomen wordt dat de uitdrukking "Maximum Image" de bron van de naam is. Het is eenvoudig om de 1,43:1 of 1,90:1 hoge beeldverhouding van IMAX-filmschermen te herkennen.

Bij een IMAX-vertoning van een film zijn veel verschillende lagen van technologie betrokken, zowel bij het maken van de film als bij de kijkervaring.

Dit betekent dat een film alleen in IMAX kan worden vertoond op een scherm dat aan de IMAX-eisen voldoet en met IMAX-camera's met een hoge resolutie is opgenomen.

Om IMAX 2D-films te maken worden camera's gebruikt die een groter kader kunnen vastleggen - meestal driemaal de horizontale resolutie van een conventionele 35 mm-film - en die zeer heldere en gedetailleerde videobeelden kunnen opnemen.

Andere opties zijn de Panavision Millennium DXL2 en de Sony Venice-camera's (respectievelijk 6K, 8K en 16K) (8K). Twee ARRI Alexa IMAX-camera's werden gekoppeld in een rig om native 3D te produceren voor de film Transformers: The Last Knight uit 2017. 93% van het beeldmateriaal in de afgewerkte film was IMAX.

Het gebruik van hogeresolutiecamera's is nog maar het begin. Elk beeldje van een film wordt door IMAX verwerkt met behulp van unieke beeldverbeteringstechnieken, waardoor je de helderste en scherpste beelden te zien krijgt - precies wat de maker van de film voor ogen had.

Het opschalen van conventionele 35mm films naar IMAX wordt ook gedaan met behulp van DMR, oftewel Digital Media Remastering. IMAX heruitgaven van Apollo 13 uit 1995 en Star Wars: Episode II - Attack of the Clones zijn twee bekende voorbeelden hiervan.

Wat is IMAX 70mm?

Een projectieformaat voor "film" is 70mm Imax. Voordat films naar digitale weergave migreerden, werd een unieke film gebruikt die vier keer zo groot is als het "normale" 35mm-formaat.

Daarom kan hij groter worden geprojecteerd en heeft hij een veel hogere resolutie dan een typische (film)projectie. Omdat er meer ruimte is voor het coderen van surround soundtracks, is de audiokwaliteit beter dan bij gewone 35mm-projectie.

Omdat 70mm een andere beeldverhouding heeft (1,43) dan de meeste bioscoopfilms, die ofwel 1,85:1 (vlak) of 2,39:1 zijn, is het beeld "vierkanter" of "minder rechthoekig" (reikwijdte).

Slechts een deel van de inhoud van films als "Dark Knight Returns" en "Interstellar" werd opgenomen met Imax 70mm-camera's, waardoor sommige scènes het hele scherm vulden, terwijl andere werden voorzien van een zwarte balk om een conventioneler (rechthoekig) bioscoopscherm na te bootsen.

Het "Digital IMAX"-formaat daarentegen is een gepatenteerde methode om digitale films te projecteren met behulp van twee aangesloten digitale projectoren (van een computerbestand, niet van een filmrol).

Hierdoor kunnen beelden die helderder en (mogelijk) scherper zijn, worden weergegeven op schermen die doorgaans (maar niet altijd) iets groter zijn dan die in de meeste multiplexen.

Digitale IMAX presteert meestal beter dan een standaard 2K-projectie, maar niet zoveel als de overgang van 70mm naar 35mm. Vanwege het extreme gewicht van de apparatuur, het lawaai, de kosten en de opnamelimiet van 90 seconden, zijn films die daadwerkelijk scènes in 70mm IMAX opnemen ongelooflijk zeldzaam.

Dit is een technologie die helaas mogelijk op zijn retour is, aangezien het aantal theaters dat 70mm kan projecteren snel afneemt.

Er zijn niet veel theaters die IMAX 70mm kunnen projecteren.

Wat is het verschil tussen IMAX 3D, IMAX 2D en IMAX 70mm?

Het belangrijkste onderscheid tussen IMAX 2D en IMAX 3D is of de presentatie "plat" is of de schijn van diepte wekt. IMAX 70mm kan elk formaat weergeven.

Tussen IMAX Digital, IMAX met laser en IMAX 70mm bestaat een aanzienlijk verschil. Het oorspronkelijke IMAX-formaat, IMAX 70mm, gebruikt het grootste beeldoppervlak van alle filmformaten en wordt algemeen beschouwd als het summum van high-end filmpresentatie.

Het is echter ongelooflijk zeldzaam geworden en wordt effectief in leven gehouden door een paar machtige filmmakers, waaronder Zack Snyder en Christopher Nolan.

IMAX Digital, dat in 2008 debuteerde, maakt gebruik van twee digitale projectoren die perfect zijn uitgelijnd en beelden projecteren met een resolutie van 2K, wat in wezen 1080p HD is met een beetje meer breedte.

Het werd voor het eerst toegepast op kleinere IMAX-schermen die sommigen "Liemax" zijn gaan noemen, gebruikelijke installaties in multiplexen waar een bestaande zaal werd omgebouwd tot een door IMAX goedgekeurde specificatie met hun projector- en geluidsopstellingen, een iets groter scherm dan voorheen in de zaal aanwezig was, en soms een herschikking van de stoelen om een groter deel van het gezichtsveld van het publiek te vullen.

Veel "echte" grote IMAX-bioscopen die vroeger de 70mm-versie projecteerden, gebruiken nu echter IMAX Digital omdat het IMAX-filmformaat van 70mm in wezen verouderd is.

De meest recente IMAX-technologie, IMAX with Laser, werd in 2015 uitgebracht. Hoewel nog niet alle volwaardige IMAX-bioscopen de overstap van IMAX Digital hebben gemaakt, is het vooral bedoeld om de 70mm-technologie in die zalen te vervangen.

Hoewel er geen echte film wordt gebruikt, is IMAX met Laser ook een digitaal formaat. De projectoren gebruiken echter lasers in plaats van xenonlampen en hebben een 4K-resolutie en een hoog dynamisch bereik voor scherpere details, meer contrast en meer genuanceerde kleuren dan IMAX Digital.

Films in 2D of 3D kunnen in alle drie de formaten worden geprojecteerd. Scherpte, detail en geprojecteerde beeldgrootte zijn de belangrijkste variaties.

IMAX 70mm wordt nog steeds algemeen beschouwd als het scherpste en meest gedetailleerde beeld, gevolgd door IMAX met laser en IMAX Digital.

Het grootste beeld dat een IMAX Digital projector kan weergeven heeft een beeldverhouding van 1,90:1, wat veel minder groot is dan de oorspronkelijke 1,44:1 IMAX verhouding. De volledige 1,44:1 beeldverhouding is te zien op IMAX met Laser.

Bovendien kan een IMAX Digital-systeem alleen beelden projecteren tot ongeveer 70 voet breed; IMAX with Laser is ontworpen voor theaters met schermen van meer dan 70 voet breed.

Vanwege de beperkingen van de projectoren zal IMAX Digital projectie op een volledig IMAX scherm waarschijnlijk een "windowboxed" beeld opleveren, waarbij het beeld zich in het midden van het scherm bevindt en aan alle vier de zijden omgeven is door witte ruimte.

Het 12-kanaals "immersive sound"-formaat, dat verwant is aan Dolby Atmos en ook door IMAX met Laser werd geïntroduceerd, omvat luidsprekers in het plafond en aan de wanden.

Hoewel de 12-kanaalstechnologie naar verluidt achteraf wordt ingebouwd in bepaalde IMAX Digital-bioscopen, zult u de laserlocaties nog steeds het meest tegenkomen.

Het belangrijkste verschil tussen 3D en 2D is de dimensie en diepte van het scherm.

Concurrenten van IMAX

De opkomst van digitale IMAX theaters bracht rivalen met zich mee die hun eigen interpretatie van "de IMAX ervaring" wilden aanbieden.

Hier is een lijst van top concurrenten van IMAX:

• Dolby Cinema
• Cinemark
• RPX
• D-BOX
• RealD 3D

Conclusie

• De door IMAX-filmcamera's gebruikte 65 mm-negatiefilm heeft een beeldhoek van 15 perforaties en wordt horizontaal opgenomen.
• Het frame is ongeveer 70 bij 50 mm groot.
• Het beeld op het scherm ontstaat door het afgedrukte negatief door een projector op 70 mm breed afdrukpapier te laten lopen.
• Een enkele projector en een camera worden gebruikt om een IMAX 2D-film te maken, die vervolgens op een scherm wordt vertoond.
• Het "2D" beeld dat de kijker ziet is plat. Er wordt geen speciale bril gedragen.
• Bij IMAX 3D zijn er twee verschillende beelden, één voor elk oog van de kijker.
• Hierdoor kunnen zij een driedimensionaal beeld met stereoscopische diepte bekijken.
• Het linker- en rechteroog moeten vrijwel gelijktijdig op het scherm worden weergegeven om een 3D-beeld te creëren.

Sensei VS Shishou: een grondige uitleg

Input of Imput: wat is juist? (Uitleg)

Wat is het verschil tussen doorgaan en cv? (Feiten)

Used To Vs. Used For; (Grammatica en Gebruik)