21 jaar en 21 jaar zijn twee manieren om leeftijd weer te geven. Wanneer iemand naar zijn leeftijd wordt gevraagd, worden meestal deze twee soorten antwoorden gegeven. Er is onduidelijkheid over het gebruik van deze twee verschillende stijlen voor één antwoord, en er zijn ook enkele verschillen tussen beide.

De ene is grammaticaal correct, terwijl de andere fout is en een bijvoeglijk naamwoord is en geen werkwoord of zelfstandig naamwoord. Ik ben hier om de verwarring over het gebruik van beide zinnen op te lossen. U zult de juiste stijl leren kennen, samen met de grammaticale fouten die door verschillende mensen worden gemaakt.

Laten we beginnen.

Waarom gebruiken sommige mensen "21 jaar" in plaats van "21-jarige"?

Dat komt omdat "21 jaar oud" een zelfstandig naamwoord is, zoals in "Ik ben 21 jaar oud", en dus geen koppeltekens nodig heeft, terwijl "21-jarige" een bijvoeglijk naamwoord is, zoals in "Zij is een 21-jarige vrouw", en dus wel koppeltekens nodig heeft omdat het een zelfstandig naamwoord beschrijft als een afgebroken eenheid.

Mensen gebruiken deze zinnen afhankelijk van de context. 21-jarige is een adjectief dat in de afgebroken vorm als één woord wordt uitgegeven, terwijl 21 jaar drie verschillende woorden zijn, die verwijzen naar de leeftijd van een persoon, maar als een zelfstandig naamwoord .

Een bijvoeglijk naamwoord en een zelfstandig naamwoord bepaalden hoe en wanneer deze zinnen te gebruiken.

Wat is het verschil tussen "21 jaar" en "21 jaar"?

Een bijvoeglijk naamwoord met koppelteken is enkelvoud.

Als een zelfstandig naamwoord wordt het gebruikt als:

Een 21-jarige man of misschien zit er een groep 21-jarige vrouwen bij elkaar.

Als de zin niet als bijvoeglijk naamwoord wordt gebruikt, dan...

De mooie dame is 21 jaar oud.

Het is afhankelijk van de context en de plaatsing binnen de zin over het zelfstandig naamwoord of werkwoord.

Hij is een 23-jarige man met de lengte van een 27-jarige.

Ik zal enkele voorbeelden noemen die u kunnen helpen een ruimere betekenis aan beide zinnen te geven.

• Hij heeft een 22-jarige zoon.
• Zij behoort tot de leeftijdsgroep van 10- tot 12-jarigen.

Als een predicaat gebruik "21 jaar oud." Ze is 23 jaar oud.

• De jonge dame ziet eruit alsof ze 21 jaar oud is.
• De vrouw die van de moord wordt beschuldigd was 21 jaar oud.

Als een adjectief wordt het gebruikt met koppeltekens, zoals "[x]-jaar":

Ze is een 22-jarige met de vlekkeloze huid van een 10-jarige

Kun je het verschil zien tussen de twee zinnen?

Er zijn verschillende regels van de Engelse taal

Wat is juist, 21-jarige of 21-jarige?

Het hangt ervan af hoe we het gebruiken. Beide zijn correct.

Als ze 21 jaar oud wordt genoemd, is dat ook correct.

Hoewel ze een 21-jarige artieste is, is het ook correct.

Echter, ze is 21 jaar oud, dat is onjuist.

Gebruik als bijvoeglijk naamwoord vereist koppeltekens, en gebruik als zelfstandig naamwoord vereist geen koppeltekens.

Ze zijn allebei correct. Het wordt bepaald door hoe je ze gebruikt in je zin.

Ze is een 18-jarige kunstenaar.

Zij is 18 jaar oud. en wil een kunststudio openen.

Als je 18 jaar oud zegt, wordt het een zelfstandig naamwoord. Daarom heb ik in het vorige voorbeeld het woord 'een' ervoor gebruikt.

Je meet iets als je zegt 18 jaar oud. Daardoor is het een adjectief .

Engels is een taal van perceptie en kennis, het wint aan succes met lezen en schrijven. Je maakt fouten en leert.

Leer voordat je schrijft.

Hoe kun je 18 jaar en 18 jaar gebruiken?

De zin "18 jaar oud" wordt gebruikt als bijvoeglijk naamwoord voor het kind in de zin "hij is een 18-jarige jongen".

"18 jaar oud" is gewoon een manier om de leeftijd van iemand of iets uit te drukken. Het is bijna altijd het predicaat. Bijvoorbeeld, dit huis is 15 jaar oud.

Er zijn twee manieren om deze vraag te beantwoorden.

Bijvoorbeeld, ik ben een 18-jarige afgestudeerde op zoek naar werk.

Hij is 18 jaar oud en denkt erover om lid te worden van een sportschool.

Dus, afhankelijk van hoe ze worden gebruikt, is zowel "18 jaar" als "18 jaar oud" correct.

Taal helpt je beter te leren

Deze tabel toont enkele correcte en incorrecte manieren om een zin te schrijven.

Enkele voorbeelden van correcte en incorrecte zinnen in de Engelse taal

Wat is grammaticaal correct: ik ben 19 jaar of ik ben 19 jaar?

Wanneer een getal meer dan één aangeeft, geeft het het meervoud aan. In dit geval geeft 19 meer dan één aan. Het antwoord is dus 19 jaar.

Bij het gebruik ervan hebben we twee keuzes:

Ze is negentien jaar oud, of een meisje van negentien.

Het wordt bepaald door wat je aan de zin toevoegt.

Zoals in, "Ik ben een 19-jarige middelbare scholier.

Ik ben een 23-jarige software ontwikkelaar.

U kunt het verschil zien, want het ene wordt gebruikt als bijvoeglijk naamwoord en het andere als zelfstandig naamwoord.

Zo ook in de volgende voorbeelden:

Dit voertuig is meer dan 40 jaar oud.

Mijn leeftijd is 19 jaar.

Dit voertuig is 40 jaar oud.

Ik hoop dat je het onderscheid begrijpt.

Als we het over huizen hebben, hebben we het over hoe oud ze zijn of waren. Want het huis van grootvader is 50 jaar oud en grootvader is 70 jaar oud, maar het huis is een niet-levend voorwerp.

Als we zeggen dat ik 30 jaar oud ben, bedoelen we dat ik een niet-levend ding ben dat 30 jaar oud is, zoals meubels, een voertuig, een huis, een stad, enzovoort.

Gekleurde alfabetten

Wat is grammaticaal correct in deze context: "jaar oud" of "jaar oud"?

Mensen maken veel fouten bij het gebruik van deelwoorden en lidwoorden in de Engelse taal.

Ze is een jaar oud, dat is onjuist.

Dit voertuig is acht jaar oud. Het klopt.

De motor is acht jaar oud, wat niet klopt.

Bij gebruik als onderdeel van een enkele bijvoeglijke bepaling is "jaar" altijd enkelvoud en met een koppelteken.

Omdat het woord "jaar" meervoud is, gebruik je het wanneer het om meer dan één jaar gaat, zoals in

 "Michael is drie jaar oud!" of "Ik heb die kap al heel lang; hij is waarschijnlijk al meer dan zes jaar oud." Leeftijden worden gescheiden door koppeltekens.  Hyphens  in leeftijden werken hetzelfde als in elk ander samengesteld bijvoeglijk naamwoord zoals in het bovenstaande voorbeeld. Waar woorden samenwerken om iets te beschrijven: gebruik koppeltekens als de leeftijd voor het zelfstandig naamwoord komt. Doe het niet als het erna komt. 

Zij is een tweejarig meisje - In dit voorbeeld beschrijft de zin "tweejarig" het meisje en is dus een bijvoeglijk naamwoord.

Bekijk de video om Engelse grammatica te leren

Hoe gebruiken we Hyphenated versies en hoe niet?

Jaar en jaar zijn idiomen.

De baron kocht een driejarig veulen. In dit geval moet de leeftijd met de leeftijd verbonden zijn.

Het kind is één jaar oud en heeft vier tanden. Er moeten koppeltekens worden gebruikt om van deze zin een correcte zin te maken.

Jaren kan worden verbonden met oud met het koppelteken omdat hij de leeftijd niet wist. Het is erg belangrijk.

Als de term als samengesteld bijvoeglijk naamwoord wordt gebruikt, wordt in Amerikaans gebruik de voorkeur gegeven aan het enkelvoud "jaar".

"Hij gedraagt zich als een tweejarige snotaap," zou je zeggen. Ik heb geschriften gezien - meestal Britse - die het meervoud gebruiken, maar dat klinkt mij onhandig in de oren.

Het wordt bepaald door de zin.

Hij is net een jaar oud, dit is correct. Hier hoeven we geen koppeltekens te gebruiken.

Hij is een twaalfjarige jongen.

Hoe oud ben je?

Het wordt bepaald door het aantal jaren. Als iemand één jaar oud is, is hij of zij één jaar oud. Als de persoon langer dan een jaar leeft, is hij of zij jaren oud - twee jaar oud, twintig jaar oud, enzovoort.

Het antwoord wordt bepaald door de vraag of de zin wordt gebruikt als bijvoeglijk naamwoord of als zelfstandig naamwoord. Wanneer de zin dient als bijvoeglijk naamwoord na het werkwoord in het predikaat van een zin, wordt hij niet afgebroken.

Vorig jaar was Carolyn 47 jaar oud. In deze zin is "47-jarige" een zelfstandig naamwoord.

Carolyn, een moeder, en vrouw zijn 48 jaar oud. ("48-jarige" is een bijvoeglijk naamwoord in deze context.)

Haar tweeling is nu begin twintig.

 Haar tweeling jongens zijn nu 18 jaar oud. "18-jarigen" is een eigennaam. 

Beide zijn correct, maar in verschillende situaties.

Ik ben een vierjarige jongeman.

De uitdrukking "jaren oud" staat in de predicaatpositie. Dit betekent dat het komt na het werkwoord zijn en niet voor iets anders. Het huis werd vijftien jaar geleden gebouwd.

 Het woord jaar komt voor een zelfstandig naamwoord; beschouw het als een soort bijvoeglijk naamwoord. Een vijftienjarige woning. 

De voorbeelden hierboven tonen ons hoe we kunnen aangeven dat de woorden een soort samenstelling vormen. In de praktijk is afbreking lukraak en al dan niet zichtbaar.

Bekijk de video over 8 veel voorkomende grammaticale fouten in het Engels

Laatste gedachten

Kortom, "21 jaar" en "21 jaar" zijn twee verschillende uitdrukkingen in hun gebruik. Maar mensen gebruiken deze om een veel voorkomende vraag over hun leeftijd te beantwoorden. Maar 21 jaar wordt gebruikt als bijvoeglijk naamwoord, en 21 jaar is een zelfstandig naamwoord.

Het gaat niet alleen om zinsdelen, maar ook om predikaten en bijvoeglijke naamwoorden. De afbreektekens maken deel uit van de zorg om te weten welke correct en welke incorrect is. De afgebroken versie wordt gebruikt om te verwijzen naar een zelfstandig naamwoord of om een zelfstandig naamwoord te beschrijven. De niet-afgebroken zin is daarentegen zelf een zelfstandig naamwoord.

Er zijn zoveel voorbeelden die ons helpen het onderscheid te begrijpen. Alle voorbeelden verwijzen naar het zelfstandig naamwoord en de bijvoeglijke naamwoorden, met koppeltekens. Het helpt ons te weten welke grammaticaal correct is en hoe we onze fouten kunnen rechtzetten door het juiste gebruik van alle zinnen in ons dagelijks leven te leren.

Klik hier voor een samenvatting van het artikel in de vorm van een webverhaal.