De Bijbel en andere Heilige Boeken bevatten verschillende instructies, die duidelijk de straffen van een zondaar beschrijven naargelang de zonde die hij begaat. Volgens de Bijbel moeten de ware gelovigen van God offers brengen wanneer zij schuldig worden bevonden. Offers hebben echter meer dan één betekenis. Een andere betekenis van offers is dat het de daad van dankbaarheid toont aan God, die ons heeft verrijkt metalle zegeningen van het leven.

In de tijd van Mozes gaf God het volk Israël duidelijke instructies over wat en hoeveel zij aan God moesten bijdragen. Volgens de geschiedenis waren tarwe, gerst, olie en dieren de meest typische offers. Het bedrag moest een tiende van hun inkomen zijn; vanuit monetair oogpunt.

Aan de andere kant onthulde het Oude Testament enkele offerandes. Het vertelt over een systeem waarin mensen berouw moeten hebben voor hun zonden. Daarom waren er in de context van het Oude Testament vijf offers: brandoffer, zondoffer, graanoffer, vredesoffer en schuldoffer. Wij zullen het verschil bespreken tussen een zondoffer en een brandoffer. Maar voor het zover is, is het noodzakelijk een korte discussie te houden over alle vijf aanbiedingen.

Oude Testament & Vijf Offeranden

Het offersysteem van het Oude Testament was een bron van barmhartigheid waardoor iemand die onopzettelijk zondigde, genoegdoening kon krijgen zonder te betalen met zijn leven of dat van zijn kinderen. Naar buiten toe verbeeldt het systeem het innerlijke verlangen van een individu of een gemeenschap om de gebroken banden tussen de mensheid, God, mensen en de rest van de planeet te herstellen.

De onderstaande beschrijving van de vijf aanbiedingen zal helpen te begrijpen welke instructies elk van hen precies bevat.

Het Verbrand Offer

Het eerste offer is het "Brandoffer", uitgelegd in Leviticus 1, dat "hemelvaartoffer" betekent, in het algemeen diende het om zich te verzoenen voor de zonden en symboliseerde het toewijding aan God.

Het boek Leviticus bevat instructies over het brandoffer. Het vermeldt uitdrukkelijk de namen van de dieren die voor een brandoffer moeten worden gegeven. De zondaar moest een stier, schaap, geit, vogelachtige duif of duif ter verbranding aanbieden. Het ritueel bestond erin het dier 's nachts te verbranden en de huid aan de priesters te overhandigen.

In de donkerste periodes van hun geschiedenis verbrandden de Israëlieten kinderen. Maar volgens Genesis 22 verbiedt God het brengen van brandoffers van kinderen.

Het geofferde dier moet onberispelijk zijn.

Het graanoffer

Het tweede type offer dat in het Oude Testament wordt beschreven is een "graanoffer". De betekenis van dit offer is dat; het is een bewuste daad van toewijding aan God, waarbij Zijn barmhartigheid en voorzienigheid worden erkend. Leviticus bevat informatie over graanoffers.

De opdracht was om een klein deel van het graan te verbranden, en de rest zou een mensenoffer worden, een maaltijd voor de priesters.

Terwijl in Genesis, eerdere bevelen voor vrije wilsgiften waaruit liefde voor God en dank voor Zijn gunst blijkt, waren om de "eerste vruchten" van het vee aan te bieden.

Het vredesoffer

Het derde type offer was het "Vredesoffer". Het doel van het vredesoffer was het opdragen en delen van een maaltijd tussen enkele partijen voor God en het in vrede genieten van die maaltijd en bidden voor elkaars toekomstig succes. Leviticus noemde vredesoffers: dankzegging, vrije wil, of golfoffer.

Het zondoffer

Het vierde type was het "zondoffer". Dit offer was een verzoening voor onopzettelijke zonde. Als een persoon schuldig is, weerspiegelt dit een schuldoffer, omdat het iemand vrijpleit van de gevolgen van het niet foutloos zijn. Sommige mensen noemen het "Zuiveringsoffer" in plaats van "Zondeoffer".

Het primaire doel van dit offer is om zichzelf te reinigen als voorbereiding op het opnieuw betreden van Gods aanwezigheid, niet om te boeten voor overtredingen. De onderdelen van een "reinigingsoffer" kunnen elk van de voorgaande drie soorten offers zijn, behalve dat, in tegenstelling tot het Vredesoffer, de maaltijd niet mocht worden genoten door degene die het offer bracht.

Het Schuldoffer

Het vijfde type offer was "Schuldoffer". In tegenstelling tot het Engelse woord "guilt", verwijst het naar alles wat verschuldigd is voor "zonde" in plaats van een gewetenskwestie. Het "Schuldoffer" of het "Hersteloffer" zijn twee andere namen voor dit offer.

Het doel van dit offer was het goedmaken van iemands zonde. Dit offer had betrekking op financiële zaken. Degene die de schuld van een ander moest betalen, moest 20 % offeren aan de priester die hielp bij deze ruil.

Een zondaar moet zijn ziel zuiveren door deze offers

Wat is de onderliggende boodschap?

Het recht van deze aanbiedingen vereist bijna een drieledige aanpak.

Om te beginnen geven zij een boodschap aan de Israëlieten om een goede band met God op te bouwen en te onderhouden.

Ten tweede vertegenwoordigen zij Jezus Christus en een uitbeelding van Zijn verzoening namens Zijn volk.

Ten derde dienen zij als model voor hoe wij tot God moeten naderen en ons moeten bekeren.

Het contrast tussen de oudtestamentische Israëlieten en de nieuwtestamentische heiligen is dat de Israëlieten moesten doen wat de nieuwtestamentische heiligen niet moesten doen.

De boeken Leviticus en Genesis geven alle informatie over de offers. Omdat zowel het offer als de brandoffers te maken hadden met verzoening voor de zonde en toewijding aan God, lijken ze misschien erg op elkaar. Maar ze zijn verschillend. Daarom kunnen we nu het verschil bespreken tussen zonde- en brandoffers, omdat ze alle vijf een duidelijke beschrijving hierboven hebben.

Verschil tussen een brandoffer en een zondoffer

Wij zijn mensen, en we begaan verschillende soorten zonden in ons leven. Het is essentieel dat we ons tot God bekeren en ze niet herhaaldelijk begaan.

God is zeer vriendelijk, genadig en barmhartig. Wij hebben een beperkt verstand. We kunnen ons de barmhartigheden die Hij ons heeft geschonken niet voorstellen en tellen.

Brandoffer en zondoffer zijn twee van de vijf wettige offers die in Leviticus 1 en 4 duidelijk worden genoemd.

Brandoffer versus zondoffer: letterlijke betekenis

De letterlijke betekenis van beide offers is dat het zondoffer een offer was van de begane zonde, wat betekent dat men alle zonden op zich neemt.

Zoals vermeld in de boeken, precies zoals Jezus Christus de prijs betaalde voor de zonden van Zijn volk en werd opgehangen en ter dood veroordeeld. Tegelijkertijd was de reden voor het brengen van een brandoffer de volmaaktheid en de volledige zuivering van de ziel.

Brandoffer versus zondoffer: andere verschillen

• Het brandoffer is een persoonlijk offer, terwijl het zondoffer een verzoening voor de zonde is.
• Een ander verschil is dat het uitgieten van het bloed van het offerdier rond de hoek van het altaar een ritueel was bij het zondoffer. Maar het bloed van het offer "rondom" op het altaar spuiten was een patroon bij het brandoffer.
• De priesters aten het zondoffer, en men verbrandde slechts een deel van het lichaam van het dier op het altaar. Bij het brandoffer daarentegen verbrandde men het hele lichaam van het dier op het altaar.
• Het zondoffer was gewoonlijk een vrouwelijk schaap of geit (hoewel dit varieerde afhankelijk van wie het bracht), terwijl het brandoffer gewoonlijk een mannelijke stier, schaap of geit was.
• Bij het zondoffer legde de zondaar zijn hand op de kop van het dier, waarna het werd neergelegd voor verbranding, maar degene die een offer bracht kreeg het vlees niet. Het primaire doel was om zich te reinigen van de begane zonde en weer in Gods aanwezigheid te komen. Het brandoffer toont overgave aan God, omdat het dier geheel verbrand moet worden.

Wanneer brandoffer & zondoffer is vereist?

Al deze offers worden duidelijk vermeld in het Oude Testament

Zondeoffer

Wanneer een mens de wet overtreedt, wordt het zondeoffer een vereiste voor de belijdenis dat de dood de enige werkelijke vergelding van de zonde is. De zondaar die een hand op de kop van het dier legt voordat hij het slacht, bevestigt dat het offerdier het offer van een mens voorstelt.

Zoals bij alle andere offers nam de priester het bloed van het dier en sprenkelde het op het altaar, als symbool dat iemands levensbloed aan God werd geschonken. Het levensbloed van de persoon werd met succes in type door God ontvangen.

Verbrand offer

Een brandoffer drukt de toewijding van een persoon uit en vereist de vernietiging van het dier. In tegenstelling tot het zondeoffer symboliseert dit de toewijding van iemands hele zelf, niet alleen zijn lichaam, maar ook zijn geest, hart en innerlijke kracht, daarom gaat het om de dood of de vernietiging van het vlees.

Deze aanbiedingen worden verder toegelicht in deze video

Eindoordeel

• De heilige boeken geven verschillende instructies die duidelijk de straffen beschrijven die aan de zondaars worden opgelegd op grond van de aard van hun overtredingen.
• Ware gelovigen in God zijn verplicht offers te brengen. Offers hebben meerdere betekenissen. Eén betekenis van een offer is dat het je dankbaarheid uitdrukt aan God, die ons gezegend heeft met alle zegeningen van het leven. Een ander doel is berouw tonen voor de zonden en jezelf zuiveren door volledige overgave en toewijding aan God.
• Het boek Leviticus bevat instructies over vijf offers.
• In het Oude Testament worden enkele offerandes genoemd. Het geeft een systeem weer waarin mensen hun fouten moeten belijden. Er waren dan ook vijf soorten offerandes in het Oude Testament: brandoffer, zondoffer, graanoffer, vredeoffer en schuldoffer. In dit artikel is het onderscheid tussen een zondoffer en een brandoffer opgehelderd.
• Het eerste offer is "Brandoffer", wat "hemelvaartoffer" betekent, in het algemeen is het de verzoening voor de zonden en symboliseert het onze toewijding aan God. Het vertegenwoordigt onze volledige toewijding aan God.
• Het belangrijkste verschil tussen een brandoffer en een zondoffer is dat bij het eerste een heel dier met zijn huid moet worden verbrand, terwijl bij een zondoffer de priester die het offert een deel ervan mag eten.
• Het zondoffer staat voor het offer dat gebracht wordt voor een specifieke/onbedoelde zonde. Als iemand schuldig is, brengt hij een schuldoffer, dat hem vrijspreekt van de gevolgen van het niet volmaakt zijn.

Aanbevolen artikelen

• Wat is het verschil tussen Sjamanisme en Druïsme (uitgelegd)?
• Het verschil tussen identiteit en persoonlijkheid
• TBM Vs. BIC Mormon (verschil uitgelegd)
• Wat is het verschil tussen strategen en tactici (verschil uitgelegd)?
• INTJ Door Slam Vs. INFJ Door Slam

-