Het belangrijkste verschil tussen de twee is de grootte: een theelepel is kleiner en heeft een inhoud van 5 ml, terwijl een eetlepel, die veel groter is, een inhoud van 15 ml heeft.

Lepels hebben een geschiedenis die even oud is als messen. Er zijn sterke aanwijzingen die de theorie ondersteunen dat het gebruik van lepels al in de prehistorie bestond. Mensen in de oudheid maakten lepels van hout, bot, steen, goud, zilver en ivoor.

Er zijn veel oude teksten en geschriften die ons vertellen over het gebruik van lepels, van Egypte tot India tot China. In elke eeuw worden verschillende ontwerpen veranderd. Hoewel, het moderne ontwerp van de lepel is een smalle, ellipsvormige kom die eindigt met een rond handvat. Het huidige uiterlijk van lepels werd pas bedacht in de jaren 1700, en kort daarna werden ze een prominent huishoudelijk voorwerp.

Mensen creëerden gebruiksvoorwerpen zoals lepels omdat zij daarmee gemakkelijker verschillende soorten voedsel konden bereiden, serveren en eten. Zij creëerden 50 variaties van lepels die worden gebruikt voor verschillende specifieke redenen zoals het bereiden van voedsel of eten.

Hoofdzakelijk bestaan lepels uit twee delen: de kom en het handvat. De kom is het holle deel van de lepel dat wordt gebruikt om het gewenste voorwerp te dragen, terwijl het handvat dient om de lepel vast te houden.

Soorten lepels

Lepels worden gemaakt in verschillende ontwerpen, maten en vormen omdat ze verschillende functies vervullen. Er is altijd een juiste soort lepel voor verschillende soorten voorwerpen, om te bakken en om te meten. Hoewel er talloze soorten lepels zijn die verschillende doeleinden dienen, noemen we hier enkele prominente lepels. De meest populaire zijn:

1. Eetlepel
2. Theelepel
3. Suikerlepel
4. Dessertlepel
5. Dranklepel
6. Koffielepel
7. Serveerlepel

Meer inzicht in lepeltypes kan worden verkregen via onderstaande video:

Een video over lepeltypes

Eetlepel

Tafellepels zijn ontstaan tijdens de Renaissance. Een eetlepel is een grote lepel voor het serveren/eten van voedsel. Een ander gebruik is als volumemaat voor koken. Het is het meest essentiële onderdeel van koken in elk receptenboek.

Een eetlepel is gelijk aan 15 ml. Het is ook gelijk aan 1/16e deel van het kopje, 3 theelepels, of 1/2 fluid ounce. Volgens sommige Australische metingen is 1 eetlepel echter gelijk aan 20ml (d.w.z. 4 theelepels), wat iets meer is dan de Amerikaanse standaard, die 15 ml is.

Ruwweg is 1 eetlepel ongeveer 1 typische grote dinerlepel. Een normale eetlepel bevat 6 tot 9 gram droge stof. De meting van het gewicht van een stof met de eetlepel is niet nauwkeurig. Hij wordt ook gebruikt om vloeibare ingrediënten af te meten.

Eetlepels worden in onze dagelijkse routine gebruikt. Het is het meest essentiële onderdeel van ons bestek. Het is het meest voorkomende en normale huishoudelijke voorwerp.

Stempelmachines produceren op grote schaal eetlepels. Dit type lepel is ontworpen om de juiste hoeveelheid voedsel te pakken. Dit is de lepel die we gewoonlijk gebruiken om voedsel te serveren, zoals soep, ontbijtgranen of ander voedsel. Tegenwoordig heeft ieder individu in een rijke familie een persoonlijke eetlepel. In kookboeken zie je het woord eetlepel misschien geschreven als tbsp.

Een eetlepel kan tot 15 ml bevatten.

Theelepel

In de categorie lepels behoort een theelepel tot de kleinere soorten lepels. Theelepels zijn ontstaan in de Britse koloniale tijd, ze zijn ontstaan toen thee de populairste drank werd.

Een theelepel is een kleiner lepeltje met een inhoud van ongeveer 2 ml. De grootte van een theelepel varieert gewoonlijk van 2,0 tot 7,3 ml. Een normale theelepel bevat 2 tot 3 gram droge stof. Als meeteenheid bij het koken is het echter gelijk aan 1/3e van een eetlepel.

Volgens Amerikaanse metingen bevat 1 vloeibare ounce 6 theelepels en 1/3e kopje 16 theelepels. In kookboeken zie je het woord theelepel soms afgekort als tsp.

We gebruiken theelepels meestal voor het toevoegen en mengen van suiker en het roeren in hete dranken zoals thee of koffie, of voor het eten van bepaalde voedingsmiddelen (bijv. yoghurt, cake, ijsjes, enz.). Mensen gebruiken theelepels vaak voor het afmeten van vloeibare medicijnen. De kop van een theelepel is meestal ovaal en soms rond van vorm. Bovendien zijn theelepels een algemeen onderdeel van theezetten.

Hieronder staat een conversietabel. Deze maten zijn belangrijk bij het koken en bakken.

Meetkaart

Verschil tussen een tafel en een theelepel

• Het grootste verschil tussen een eetlepel en een theelepel is hun grootte. Een eetlepel is groter dan een theelepel.
• Een theelepel ontstond in het Britse koloniale tijdperk, terwijl eetlepels werden gemaakt tijdens de Renaissance.
• Een theelepel is een onderdeel van een bestekset waar hij wordt gebruikt om suiker te roeren in dranken als thee en koffie, terwijl een eetlepel een onderdeel is van een bestekset dat het beste dient om te eten.
• Voor de meting wordt een theelepel vaak afgekort als "tsp", terwijl "tbsp" staat voor meting per eetlepel.
• Het volume van een theelepel is 5 ml, maar het volume van een eetlepel is drie keer zo groot, namelijk 15 ml.
• Het gebruik van deze lepels is heel verschillend. De theelepel wordt bijvoorbeeld gebruikt voor het doseren van medicijnen, het afmeten van minieme of kleinere hoeveelheden zoals zout, suiker, kruiden en specerijen, en voor het roeren in dranken. Tafellepels fungeren gewoonlijk als opscheplepels en worden vooral gebruikt om te eten.
• De standaardlengte van een theelepel varieert van 3,5 tot 4,5 duim, terwijl de standaardlengte van een eetlepel varieert van 5 tot 6 duim.
• Onder de theelepels hebben we een kleine classificatie. Er zijn twee soorten; met lange steel en met korte steel. Anderzijds hebben eetlepels geen verdere soorten.

Lepels kunnen ook worden gebruikt om ingrediënten af te meten

Behoefte aan bestaan

Heb je je ooit afgevraagd waarom we aparte soorten en classificaties van lepels hebben? Voor het meten? Nee. Want in dat geval kunnen we gemakkelijk 1/3e van een eetlepel nemen om 1 theelepel af te meten.

In principe, de behoefte die is ontstaan door het toegenomen gebruik van thee en koffie De geschiedenis gaat terug tot het tijdperk 1660 in Engeland, waar de behoefte of het idee voor het eerst ontstond. Aanvankelijk hadden we een eetlepel als enige lepel, een multi-tasker. Maar na verloop van tijd nam de behoefte aan kleinere lepels toe met de toegenomen drang om dranken te nuttigen.

In de tijd dat thee zijn intrede deed in de wereldranglijst, was de eetlepel groot genoeg (soms zelfs niet in staat om in de kleinere kopjes te passen om te roeren). Dus waren de kleinere lepels nodig met kleinere schepjes om gemakkelijk in elk formaat kopje te komen en de gewenste functie van roeren uit te voeren.

Theelepels werden eigenlijk uitgevonden voor kleine theekopjes...

Filosofie achter het bestaan

De ontdekking van een theelepel kan duidelijk in verband worden gebracht met de hedendaagse survival of the fittest. Het is een feit dat de definitie van "fit" in de loop der tijd steeds verder evolueert. De criteria blijven veranderen en maken telkens plaats voor innovatie.

Zo voldeed een eetlepel die al eeuwenlang dienst deed als lepel voor alle doeleinden op een gegeven moment niet meer en werd hij al snel vervangen en beperkt. Hoe wreed! Nou ja, zo werkt het nu eenmaal.

De ontdekking van het theelepeltje was ook niet het einde. Het evolueerde verder. Met lange en korte handvatten, opnieuw om de verder gewekte behoeften vol te maken. Er is inderdaad een belangrijke boodschap als men slim genoeg is om die te vatten!

Om te overleven, te behouden en vol te houden, moet je evolueren. Je moet veranderen, je moet je aanpassen. Je moet jezelf upgraden volgens de vereisten.

Je moet de trends en de steeds veranderende prioriteiten zien. De filosofie erachter is eenvoudig maar complex. Het is zeg maar het mechanisme dat ten grondslag ligt aan de natuurlijke selectie die de evolutie aanstuurt.

Conclusie

Eetlepels worden gebruikt voor het serveren en eten van sommige soorten voedsel zoals ontbijtgranen, terwijl theelepels worden gebruikt voor het toevoegen van suiker aan en het roeren van warme dranken zoals thee of koffie of voor het eten van zoete gerechten (desserts). Terwijl een eetlepel ongeveer 15ml bevat, bevat een theelepel 5ml. Daarom kunnen we zeggen dat een eetlepel eigenlijk gelijk is aan drie theelepels. Dit is het grote verschil tussen eetlepel en theelepel.

Theelepels en eetlepels worden beschouwd als heel gewone huishoudelijke bestekken, die gewoonlijk gemakkelijk te vinden zijn in elke keuken, elk huishouden en elk restaurant.

Vroeger werd de lepel echter beschouwd als een voorwerp van de aristocratie. Tijdens de oude Renaissance hadden alleen de rijken hun persoonlijke lepel, die niet met anderen mocht worden gedeeld. Ook theelepels ontstonden tijdens het Britse koloniale tijdperk. Het belangrijkste doel van de theelepel was het roeren van suiker in kleine theekopjes.

In deze moderne tijd gebruiken de meeste mensen lepels niet alleen om te eten, te serveren en te roeren; ze zijn nu een essentieel onderdeel geworden van kookboeken, iedereen gebruikt ze voor eenvoudige keukenmetingen.

Aanbevolen artikelen

• Wat is het verschil tussen "Gelegen in" en "Gelegen op"? (Gedetailleerd)
• Het verschil in smaak tussen verschillende voedingsmiddelen vergelijken
• Dragon Fruit en sterfruit - wat is het verschil?
• Wat is het verschil tussen Chipotle Steak en Carne Asada?'.

Klik hier voor meer informatie over de verschillen tussen eetlepels en theelepels.