Savaş tarihinde, düşmana karşı daha iyi bir konum elde etmenin etkili bir yolu, birlikleri doğrudan savaş alanlarına taşımaktı.

Motorlu araçların var olmadığı dönemde, atlar ve tekneler bu görevi yerine getiriyordu ancak ilerlemeler ve insanlık dışı savaşlarla birlikte motorlu araçlar Hava Savaşını tamamen değiştirdi.

Motorlu araçların kullanımı 20. yüzyıla kadar başlamamıştır. O zamandan beri, helikopterler ve uçaklar piyade kuvvetlerinin savaştaki en önde gelen ve ekonomik olarak en pahalı yolu olmuştur.

Hava indirme ve hava taarruzundan uzun zamandır bahsedilmektedir. Her ikisinin de birbirlerine göre ağır basan ya da basmayan artıları ve eksileri vardır ancak her ikisi de tarih boyunca taarruzi muharebe operasyonlarının büyük bir parçası olmuştur.

Ayrıntılı bilgi istiyorsanız, okumaya devam edin.

Hava İndirme ve Hava Saldırısı: Aradaki Fark Nedir?

Hava indirme kuvvetleri, uçaklar tarafından taşınan ve daha sonra sadece bir paraşüt takılı olarak doğrudan Savaş bölgesine bırakılan Kara birlikleridir. Paraşütçüler, hava indirme kuvvetlerinde görev yapan paraşüt nitelikli askerlerdir.

Hava indirme kuvvetleri daha uzun süreli muharebeler için gerekli malzemeden yoksundur. Bu nedenle, çoğunlukla daha ağır kuvvetleri getirmek için kullanılırlar ve diğer muharebe hedefleri daha sonra gerçekleştirilir.

Hava kuvvetleri ayrıca uçağa bağlı olan ve uçaktan çıkarken açılan statik bir halata sahip bir paraşüt de kullanabilir.

Airborne'un Avantajı

Hava indirme kuvvetleri bir iniş bölgesine ihtiyaç duymazlar çünkü uçak yere inmez, kara kuvvetleri iner.

Dolayısıyla, hava sahasına erişim sağlandığı sürece hava kuvvetleri gerekli operasyonları daha etkin bir şekilde gerçekleştirebilir.

Airborne'un Dezavantajı

Paraşütçülerin yavaş alçalması nedeniyle, yerden düşman ateşine hedef olurlar.

Hava operasyonları, paraşütçüler için tehlikeli olabilecek hava koşulları nedeniyle de daha savunmasızdır.

Ne Yapar Hava Saldırısı Ortalama ?

Karada konuşlu askeri güçler, güvenliği sağlanmamış bölgeleri ele geçirmek ve elde tutmak ve düşman hatlarının gerisine geçmek için Dikey ve Kalkış ve İniş Uçakları (VTOL) - özellikle helikopter - ile hareket ettirilir. Hava taarruz birlikleri, normal piyade eğitiminin yanı sıra iple iniş ve hızlı halat teknikleri eğitimi alır.

Başka bir deyişle, hava saldırısı birlikleri doğrudan savaş alanına ulaştırmak için kullanılır.

Hava taarruzunun birlikleri konuşlandırmak için 2 yöntemi vardır; bunlardan ilki Hızlı Halatla İndirme/Çıkarma, diğeri ise helikopterin yere inmesi ve birliklerin atlamasıdır. Hava taarruzu sadece gerekli bölgeye ulaşımdan ziyade muharebe yerleştirmesi için daha uygundur.

Hava Saldırısının Avantajları:

• Hava saldırı birimi 5 ila 10 saniye içinde konuşlandırılabilir
• Hava saldırı birimleri daha fazla araç ve asker taşıyabilir ve indirebilir

Hava Saldırısının Dezavantajları:

• Hava saldırı birimlerini uçurmak ve savaş bölgesinde yönlendirmek genellikle daha zordur
• Havadaki birim uçaklara kıyasla daha düşük azami hızlara sahiptirler
• Helikopterin yönlendirme uçuşlarında daha düşük verimliliği vardır
• Helikopterlerin kötü hava koşullarında düşme ihtimali çok yüksektir

Hava İndirme Saldırısının Tarihçesi

İlk havadan saldırı görevi 1942 yılında Amerika Birleşik Devletleri tarafından "meşale" operasyonu sırasında gerçekleştirilmiştir. 2. tabur, 509. paraşüt piyadesinin bir parçası olan 531 kişi, iki havaalanını ele geçirmek amacıyla 1600 mil boyunca uçmak zorundaydı, İngiltere ve İspanya üzerinden uçtular ve Oran yakınlarına düştüler. Bu, kuzey Afrika'nın işgaliydi.

Navigasyon ve mesafe, hava indirme öncüsünün operasyonunu neredeyse mahvediyordu. Uçaklar kayboldu ve bazılarının yakıtı bitti. Bazı uçaklar paraşütçüleri hedef bölgeden uzağa bıraktı ve bazılarının havadan indirilmesi gerekti.

Bu operasyonun sonuçları hayal kırıklığı yarattı ancak bu durum gelecekteki işgalleri ve hava birliklerinin geniş çaplı kullanımını durdurmayacaktı.

Ruanda (Gabriel Operasyonu)

Ruanda'nın zorlu iç savaşının ve beraberinde gelen kitlesel soykırımın ardından, 5 Hava İndirme Tugayı'ndan yaklaşık 650 Birleşik Krallık personeli, GABRIEL Operasyonu'nun bir parçası olarak BM Ruanda Yardım Misyonu'nun (UNAMIR) bir parçası olmaya karar verdi.

Süveyş Operasyonu

Fransız paraşütçüleri 1. (Muhafız) Bağımsız Paraşüt Bölüğü ile Port Said'den güneye giden çok önemli iki köprüyü ele geçirmeyi ve şehri izole etmeyi hedefliyordu.

5 Kasım saat 05:15'te 3 PARA, İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana tabur büyüklüğündeki ilk ve son operasyonel paraşüt taarruzunu gerçekleştirdi. Güçlü bir savunma ateşine rağmen El Gamil Havaalanı 30 dakika içinde ele geçirildi.

Paraşütçüler yakınlardaki bir kanalizasyon çiftliği ve mezarlık boyunca ilerlemeye devam ederek Mısır kıyı savunmasını yara yara ilerlerken, şiddetli yakın muharebeler genişledi. Ertesi gün gelen amfibi çıkarmaları desteklemek için koruma ateşi kullanıldı ve 45 Komando ile etkili bir bağlantı sağlandı.

İki paraşütçü denizin yakınına inmek zorunda kaldı ve daha sonra kanalın aşağısına doğru ilerleyerek El Cap'ta mevzilendi. Dünya baskısı bu tartışmalı harekâtı sona erdirirken Görev Gücü'nün ilerleyişi de sona ermiş oldu.

Bu arada üç paraşütçünün paraşütle atlayışı, dört ya da üç subayın ölümü ve yirmi dokuz askerin yaralanmasıyla düşmanı kesin bir yenilgiye uğratmıştı.

Hava Saldırısının Tarihçesi

Hava hareketliliği 1930'lardan bu yana muharebede bir ulaşım konsepti olmuştur. İlk Hava Taarruz görevi 1951 yılında Kore Savaşı sırasında gerçekleştirilmiştir.

"Yel değirmeni operasyonu" olarak adlandırılan bu operasyon, sönmüş bir yanardağın sırtlarını düşmandan temizleyen bir taburu desteklemek amacıyla Birleşik Devletler Deniz Piyadeleri tarafından gerçekleştirilmiştir.

1956 yılında Kraliyet Deniz Piyadeleri 45, Süveyş Mısır'da "Silahşör Operasyonu" olarak adlandırılan ilk hava indirme görevini gerçekleştirdi.

Cezayir Savaşı

Cezayir savaşı sırasında, Fransız askerlerini düşman hattının gerisine indirmek için hava saldırı birlikleri kullanılmış, bu da bugün hala kullanılan hava mobil savaş taktiklerinin ortaya çıkmasına neden olmuştur.

Fransız ordusu tarafından isyancılara karşı önemli sayıda görev gerçekleştirilmiştir.

Vietnam Savaşı

Birleşik Devletler ordusu tarafından yaratılan en yenilikçi taktik, Vietnam'da düşmana karşı kullanılan Hava süvarileriydi; Piyadeler, düşmanın atikliğine karşı koymak için helikopterler aracılığıyla savaşa sevk ediliyordu.

Piyadenin amacı, düşmanı ele geçirmek ya da saldırıyı püskürtmek için ateş ve manevra yoluyla düşmana yaklaşmaktı.

15 Haziran 1965'te savunma bakanı hava aracının ordu gücüne dahil edilmesini onayladı. Bu, 1. süvari tümeninin atamasıydı. 1965'te Vietnam'a vardığında ilk Hava süvari tümeni eğitildi.

Amaçları büyük saha komutanlıkları için araştırma yapmak, istikrar operasyonlarına katılmak ve nüfusun güvenliğini sağlamaktı.

1. Tümen süvarileri 15000 kişilik bir organizasyondu. Hava taarruzu muharebesi, birliklerin sadece düşman arazisine taşınmasından çok daha fazlasıydı. Düşmanın yeri tespit edildiğinde, birlikler helikopterler aracılığıyla muharebenin yoğunlaştığı bölgeye hızla konuşlandırılıyordu.

Hava İndirme ve Hava Taarruzunun Farkına Detaylı Bakış

Hem Hava İndirme hem de Hava Saldırısı, ilgili görevleri yerine getirmek için farklı uçak ve helikopterler kullanır. Hava indirme birimleri büyük uçaklar kullanır. Dikey iniş yeteneklerine sahip olmadıklarını ancak genellikle havada daha yüksek hızlara sahip olduklarını unutmayın. Bu uçaklar uzun menzilli uçuşlar için üretilmiştir (normal bir uçağa benzer).

Bu uçaklar dikey iniş yapamadıkları için yere inmek için daha geniş bir pist alanına ihtiyaç duyarlar. İstenilen yerlere bir helikopterden daha hızlı ulaşırlar ve yere inmeleri gerekmediği için, birimler paraşütlerle konuşlandırılırken yerin üzerinde asılı kalırlar ve bu süre içinde uçak düşman hedefine maruz kalır.

Bu uçaklar aynı zamanda paraşütlerle indirilecek kargoları da taşımaktadır.

Havadan saldırılar için kullanılan yaygın uçaklar şunlardır Boeing E-3 Sentry ve Northrop Grumman E-2 Hawkeye .

Hava Saldırısı birimleri Bu uçaklar dikey pervaneler kullandıkları için dikey iniş kabiliyetine sahiptir. Dikey inişleri en büyük avantajlarıdır, gerekli konumun üzerine çıktıklarında yere inmelerini sağlarlar.

Bu uçaklar aynı zamanda kargo olarak da adlandırılan askı yükleri taşırlar. Genel hızları daha düşüktür ancak kargoları yerleştirirken hızlı hareket ederler ve yere hızlı bir şekilde inebilirler. Havadaki uçaklara kıyasla çok fazla hedef alınmazlar.

Bunlar, doğrudan uçaktan yere indirildikleri için askeri araçlar gibi daha büyük kargoları taşıyabilir

Hava Saldırıları için en yaygın hava araçları UH-60A/L Black Hawk Helikopteri ve CH-47D Chinook'tur

Hava Saldırısı ve Hava İndirme Operasyonu Farklılıkları

Sonuç:

Hava taarruzunun kuvvetlerin yere taşınması ve konuşlandırılmasında üstünlük sağlaması, hava indirme birliklerinin ise düşman hatlarının gerisinde hızlı ve sinsice konuşlandırılabilmesi nedeniyle, her iki tür hava savaş aracının da duruma bağlı olarak kendi amaçlarına hizmet ettiği sonucuna varabiliriz.

Benim bu konudaki görüşüm, düşman kampına sinsi ve sinir bozucu bir yaklaşım olduğu için hava indirme daha iyidir. oysa hava saldırısı, ölümcül olabilecek ve daha fazla insanın hayatını alabilecek savaş bölgesine serbest düşüşten oluştuğu için daha savaş benzeri bir yaklaşımdır.

Hava İndirme'nin sessiz ve gürültüsüz yaklaşımı daha fazla hayat kurtaracaktır. Üstelik bu operasyonlar düşmanın konumuna bağlı olarak sabah ve gece gerçekleştirilebilir.

Benim favorilerimden biri B-2 Bombardıman Uçağı, düşmanın hava savunmasını onlar farkında olmadan delmek için kullanılan bir hayalet bombardıman uçağı.

Umarım bu makale, ikisi arasındaki farklar açısından sizin için harika bir bilgi kaynağı olmuştur. Bu sizi heyecanlandıran bir şeyse, bu alanda başka makalelerimiz de var, bu yüzden onları da kontrol ettiğinizden emin olun.

Diğer Makaleler :